Wat zijn engelen?
Engelenkoren, de Engelentrap:
In alle overleveringen van de engelenleer is sprake van een opklimmende hiërarchie van verschillende orden (of koren) van engelen. Wat betreft de namen en aantallen van de koren zijn er veel verschillende versies.
De bekendste christelijke versie werd in de 5de eeuw uitgewerkt door Dionysios de Areopagiet, een Syrische monnik die het systeem uitvoerig beschrijft in zijn boek De hemelse hiërarchie:
Deze versie is ontstaan en door gegeven door Paulus. Paulus heeft in Athene een geheime school opgericht, de Areopagasus. Op deze school werd aan de leerlingen de kennis doorgeven die Paulus in de geestelijke wereld had opgedaan. Waarover Paulus in het openbaar niet wilde spreken, omdat de mensen dat gewoon niet wilden of konden begrijpen. Eeuwen lang werd deze kennis mondeling door gegeven, zoals dat normaal was in deze tijd. In de 5e eeuw besloot de toenmalige leider van de school (Dionysios de Areopagiet) de kennis van Paulus op te schrijven.
Dit hiërarchische stelsel werd in de heersende stroming van de westerse cultuur als het klassieke werk over dit onderwerp erkent en werd door Dante en Milton overgenomen in hun epische engelensagen.
Het stelsel bestaat uit negen koren, die in drie triades zijn gegroepeerd.
De eerste triade:
* De Serafijnen
De serafijnen zijn het engelenkoor met de hoogste rang. Ze worden de ‘brandenden’ genoemd, omdat hun licht zo intens helder is dat het voor een sterveling onmiddellijk zou doen verbranden. Deze engelen van liefde, licht en vuur vliegen rond de troon van God en zingen het trisagion, een lofzang op het driemaal heilige.
Ze absorberen en reflecteren het goddelijk licht en geven het door aan het volgende koor.
Hun heersende vorsten zijn onder andere Serafiël en Metatron.
* De Cherubijnen.
De mollige babycherubijntjes die we kennen van schilderijen uit de Renaissance hebben niets te maken met de machtige cherubijnen, die in rang het tweede koor der engelen vormen – alleen de serafijnen overtreffen hun ontzagwekkende straling.
Cherubijnen reflecteren de kennis en de wijsheid van God. In het Oude testament treden ze op als bewakers van de hof van Eden na de zondeval.
Op de ark des verbonds, het machtige geheime wapen van de Israëlieten op hun tocht door de woestijn, bevonden zich twee gebeeldhouwde cherubijnen. Hun aanvoerders zijn onder andere Kerubiël en Ofaniël.
* De Tronen.
De tronen zijn de ‘veelogige brandende wielen’ van de merkaba, de heilige triomfwagen, die rond de troon van God cirkelt in eendracht met de cherubijnen.
Ze reflecteren het geloof in de kracht en glorie van God, en er wordt wel gezegd dat ze zich in de vierde hemel bevinden.
Hun heersende vorsten zijn Tzafkiël en Oriël.
De Tronen vormen de bouwstof van de wil, de Cherubijnen vormen de bouwstof van de harmonie en wijsheid en de Serafijnen vormen de bouwstof van de liefde.
De tweede triade:
* De overheden.
De engelen van dit koor, die ook wel de ‘heerschappijen’ of ‘heren’ worden genoemd, of Hashmallim in de Hebreeuwse leer, streven naar de hoogste genade en weerspiegelen het verlangen om boven de aardse waarden uit te stijgen.
Ze zouden het gebied bewonen waar de geestelijke en fysieke niveaus in elkaar over beginnen te gaan en controleren de taken van de engelenkoren onder hen.
Hun heersers zijn Zadkiël, Zachariël en Teratel.
* De krachten.
De engelen van het koor van de krachten zijn verantwoordelijk voor de bewegingen en cycli van alle sterren en planeten van het heelal.
Ze beheren alle natuurwetten en zijn daarom verantwoordelijk voor de wonderen die met deze wetten breken.
In de kabbala worden ze de Malachim of Tarshishim genoemd. Ze weerspiegelen alle idealen van de kracht; de moed van helden en de deugdzaamheid van heiligen. Hun regenten zijn onder andere Rafaël, Barbiël, Sabraël en Hamaliël.
* De machten.
De engelen van dit koor zijn verantwoordelijk voor het bewaken van de paden die naar de hemel leiden en voor het geleiden van verdwaalde zielen naar deze paden.
Ze houden de wereld in balans en verdedigen haar voortdurend tegen demonen.
Ze hebben de macht gekregen om zowel te straffen als te vergeven en misschien zijn zij het die ons soms wakker schudden als we van het rechte pad afdwalen.
Ze weerspiegelen het verlangen om zich tegen het kwaad te verzetten en goed te doen.
Kemuël en Verchiël zijn enkele van de aanvoerders van de machten.
De derde triade:
* De vorsten.
De engelen van het zevende koor begeleiden de heersers en leiders op aarde, en ook landen en bevolkingen.
Samen met de beschermengelen werken ze aan het stimuleren van de individuele verantwoordelijkheid en ze kunnen zich met het doen en laten van mensen bemoeien op een manier die zelden wordt opgemerkt.
Ze zouden ook godsdiensten begeleiden op de weg naar de waarheid. Cerviël is een van de heersende vorsten van dit koor.
* De aartsengelen.
Aartsengelen zijn de herauten van God; ze verschijnen aan de mensen met boodschappen en decreten van het “hogere”, zoals Gabriël dat bijvoorbeeld deed bij de Maagd Maria en bij Mohammed om hem de Koran te dicteren.
Dit zijn de engelen die het vaakst door mensen worden waargenomen, want de beschermengelen blijven meestal onzichtbaar.
Ze kunnen ook voor ons bemiddelen om vergiffenis te krijgen voor onze zonden.
Een goed voorbeeld hiervan is de Maagd Maria, die na haar tenhemelopneming een aartsengel werd.
De bekendste vorsten van dit koor zijn Michaël, Rafaël, Gabriël en Uriël.
* De engelen.
De laagste orde der engelen is het meest bij de mensheid betrokken. Ze begeleiden en beschermen ons.
Ze zorgen er bijvoorbeeld voor dat een auto niet van de weg raakt en proberen ongelukken en rampen zo veel mogelijk te voorkomen.
Ze kunnen zich niet met ons lot bemoeien, maar hoe vaker we om hulp vragen, hoe groter de kans op een gelukkig lot.
Bij dit koor horen ook de beschermengelen en Adnachiël is hun heerser.
Eigenlijk bestaan er geen 9 maar 10 koren.
Het laatste koor bestaat uit ons, de mensen.
We beginnen ons steeds bewuster te worden van onze plaats in het kosmische geheel en onze plek onder aan de Engelenladder. We zijn lid van de grote, alle werelden omvattende, kosmische gemeenschap. Dit zijn we altijd al geweest, maar in de loop van de eeuwen zijn we onze plek vergeten. De laatste jaren begint het besef weer te groeien dat er Engelen bestaan. Mensen en Engelen volgen dezelfde evolutie weg, dezelfde weg van groei en ontwikkeling.
De Engelen en Aartsengelen zijn ons steeds 1 of 2 stappen voor. Dieren, planten, mineralen lopen 1,2 of 3 stappen achter ons.
Onze ordening op aarde is een onvolmaakte afspiegeling van de ordening zoals de geestelijke wereld die kent.
Bron: Teramai-Reikicentrum
|
Diverse onderwerpen